سوزدل قربونت برم خدا چقدر غریبی رو زمین
| ||
|
هرچه شکفتم تو ندیدی مرا رفتی و افسوس نچیدی مرا ماندم و پژمرده شدم ریختم تا که به دامان تو آویختم
دامن خود را متکان ای عزیز این منم ای دوست به خاکم مریز
وای مرا ساده سپردی به باد حیف که نشناخته بردی ز یاد همسفر بادم از آن پس مدام می گذرم از بر هر بام و شام میرسم اما به تو روزی دگر پنجره را باز گشایی اگر
نظرات شما عزیزان: ![]() ساعت10:32---14 آذر 1391
سلام چه دلربا قشنگ بود
|
|
[ طراحی : میهن اسکین ] [ Weblog Themes By : MihanSkin ] |